"Trzeba opanowac lęki i cicachać, kot wyczuwa nasza niepewność"
Dokładnie tak.Ja najpierw przyglądałam się jak robi to mój wet.Kotu nie działa się krzywda,nie miałczał, nie piszczał, on odsuwał się tylko od weta i tyle.W domu było zupełnie inaczej,może to tez dlatego,że to ja mu obcinałam te pazury,a przy mnie czuje się bezpieczniej.Wykorzystałam wieczór,kiedy Jeffrey był lekko zaspany i objechałam mu te pazury raz dwa,bez certolenia się z nim,ale też bez jakiejkolwiek szarpaniny,czy przemocy.Ot po prostu brałam łapy po kolei,bez długiego namyślania się ciachnęłam pazury w każdej i koniec.Miałam tylko nieco problem z tylnymi,ale rozwiązałam to tak,że Jeff położył się na podłodze,w przednich łapkach miał myszkę i kiedy on był zajęty obgryzaniem myszki ja w tym czasie spokojnie ciachałam tylne pazurki.Szybko,sprawnie i na temat.
Dodam,że ja codziennie przeglądam Jeffreyowi łapy,oglądam pazury,tak więc jest przyzwyczajony do mieszania mu w łapskach,być może to też trochę pomaga.
Pazurki
Byliśmy dziś rano u weta... z samego rana zawsze jeżdżę, żeby jak najmniej zapachów było, ale pech chciał, że mają na leczeniu pieska w przychodni 
Generalnie na poprzedniej wizycie Pampi był bardzo grzeczny, nawet nie zorientował się jak został zaszczepiony i obadany
Tym razem niestety było inaczej od razu zaczęło się warczenie i boruczenie. Trzymałam go skulonego w moich ramionach na stole, a wet robił zastrzyk.
Potem przyszła kolej na pazurki, bo chciałam, żeby mi wet pokazał jak się to robi - no i tu już był stanowczy sprzeciw ze strony kota - boruczenie, próby wyrywania się - trzymałam go mocno skulonego w moich ramionach wystawiając po jednej łapce i rozciapierzając łapki, żeby wyszły pazurki <lol> tak udało się obciąć kota z jednej strony - niestety z drugiej strony już musiałam go zawinąć w kocyk i wystawiać z kocyka po jednej łapce <mrgreen>
Potem szybko kot do transporterka i smakołyki - oczywiście wielki foch ! odwrócił się doopką jasno dając do zrozumienia, że już czas do domu !! <diabeł>
Jak tylko przypięłam pasami transporter w samochodzie natychmiastowa zmiana już się smakołyki nadawały do jedzenia i kiciuś znowu był sobą <aniołek> a w domu totalny aniołek 
Wet stwierdził, żeby z pazurkami próbować samemu w domu, może kot będzie się mniej stresował - spróbujemy
Mam jednak pytanie - jak przyzwyczajaliście swoje koty do weta, żeby mu te zapachy nie przeszkadzały i dał się spokojniej wybadać? Obawiam się, co może się dziać, jeśli rzeczywiście z jakąś poważną sprawą będziemy musieli zawitać u weta
Generalnie na poprzedniej wizycie Pampi był bardzo grzeczny, nawet nie zorientował się jak został zaszczepiony i obadany
Tym razem niestety było inaczej
od razu zaczęło się warczenie i boruczenie. Trzymałam go skulonego w moich ramionach na stole, a wet robił zastrzyk.Potem przyszła kolej na pazurki, bo chciałam, żeby mi wet pokazał jak się to robi - no i tu już był stanowczy sprzeciw ze strony kota - boruczenie, próby wyrywania się - trzymałam go mocno skulonego w moich ramionach wystawiając po jednej łapce i rozciapierzając łapki, żeby wyszły pazurki <lol> tak udało się obciąć kota z jednej strony - niestety z drugiej strony już musiałam go zawinąć w kocyk i wystawiać z kocyka po jednej łapce <mrgreen>
Potem szybko kot do transporterka i smakołyki - oczywiście wielki foch ! odwrócił się doopką jasno dając do zrozumienia, że już czas do domu !! <diabeł>
Jak tylko przypięłam pasami transporter w samochodzie natychmiastowa zmiana
już się smakołyki nadawały do jedzenia i kiciuś znowu był sobą <aniołek> a w domu totalny aniołek Wet stwierdził, żeby z pazurkami próbować samemu w domu, może kot będzie się mniej stresował - spróbujemy
Mam jednak pytanie - jak przyzwyczajaliście swoje koty do weta, żeby mu te zapachy nie przeszkadzały i dał się spokojniej wybadać? Obawiam się, co może się dziać, jeśli rzeczywiście z jakąś poważną sprawą będziemy musieli zawitać u weta
-
Dorszka
- Administrator
- Posty: 6057
- Rejestracja: 22 lis 2008, 23:59
- Płeć: Kobieta
- Skąd: Wrocław
- Kontakt:
Nie da się - koty mają bardzo różny, indywidualny "poziom lęku", taką granicę, poza którą wpadają w panikę.
Kot już doskonale pamięta sekwencję wydarzeń, już na pewno zapamiętał sobie, że trzask rozrywanej folii oznacza rychłe ukłucie - i nie ma tu znaczenia, że niekiedy wkłucie zrobione jest tak sprawnie, że kot go właściwie nie czuje. W głowie już "dymi", a kot po przekroczeniu bariery, po której już się nie kontroluje, robi się nieobliczalny, często zupełnie nieadekwatnie do "zagrożenia". W przyszłości zapewne będzie potrzebował zdecydowanego przytrzymania.
Pazurki idą w parze. Takie koty mają jakąś wrodzoną nadwrażliwość, irytuje je jakiekolwiek grzebanie przy łapach, cofają opuszki, a przy próbach wysunięcia pazurów reagują irytacją. To są wrodzone rzeczy, u mnie nie lubi obcinania pazurów większość Clarowego potomstwa. Jeśli właściciel ma dobrą "pozycję", kot się irytuje, miauczy, powarkuje, ale wytrzymuje - można pójść na kompromis i robić po jednej łapie. Jeśli kot "stawia się" za bardzo, lepiej jednak wziąć go do weta, albo do sąsiada, na obcy teren po prostu - wtedy strach ogólny sprawia, że mniej zwraca uwagę na to, co się dzieje z łapami. Ja sama obcinam pazury wszystkim swoim kotom, niektóre BARDZO przy tym marudzą, i kiedyś bym się tym przejęła albo wystraszyła, teraz wystarczy krótkie i ostre "Przestań!", albo coś w tym rodzaju, i pomruki milkną, by po chwili powracać, i tak do siebie gadamy. Fado próbuje wyrazić niezadowolenie starając się "kopnąć" tylną łapą, (jego potęgę się czuje, nie mieści mi się już na kolanach, a głowy przy podawaniu tabletek nie jestem w stanie objąć jedną ręką - gdyby nie wychowanie, byłoby ciężko), ale wtedy zostaje zrugany, chwycony za gardziel (ledwo już obejmuję <strach> ), i grzecznie czeka na koniec zabiegów. Chyba załapał, o co mi chodzi, bo ostatnio leży grzecznie i nawet nie jęczy, łapy też nieruchome - ideał po prostu <lol>
Ale Clarze do dziś tylko ja obcinam pazury, a Agnieszka za każdym razem "Czemu mi nie powiedziałaś, chciałam ZOBACZYĆ, jak jej to robisz..." Czekają na KREW <strach>
A Clara grzecznie na pleckach, i już naprawdę po 6 latach ( <rotfl> ) doszłyśmy do wprawy - robię po jednej łapce, tyle ona wytrzymuje bez problemu, po kilku godzinach albo na drugi dzień druga łapka - DONE
Kot już doskonale pamięta sekwencję wydarzeń, już na pewno zapamiętał sobie, że trzask rozrywanej folii oznacza rychłe ukłucie - i nie ma tu znaczenia, że niekiedy wkłucie zrobione jest tak sprawnie, że kot go właściwie nie czuje. W głowie już "dymi", a kot po przekroczeniu bariery, po której już się nie kontroluje, robi się nieobliczalny, często zupełnie nieadekwatnie do "zagrożenia". W przyszłości zapewne będzie potrzebował zdecydowanego przytrzymania.
Pazurki idą w parze. Takie koty mają jakąś wrodzoną nadwrażliwość, irytuje je jakiekolwiek grzebanie przy łapach, cofają opuszki, a przy próbach wysunięcia pazurów reagują irytacją. To są wrodzone rzeczy, u mnie nie lubi obcinania pazurów większość Clarowego potomstwa. Jeśli właściciel ma dobrą "pozycję", kot się irytuje, miauczy, powarkuje, ale wytrzymuje - można pójść na kompromis i robić po jednej łapie. Jeśli kot "stawia się" za bardzo, lepiej jednak wziąć go do weta, albo do sąsiada, na obcy teren po prostu - wtedy strach ogólny sprawia, że mniej zwraca uwagę na to, co się dzieje z łapami. Ja sama obcinam pazury wszystkim swoim kotom, niektóre BARDZO przy tym marudzą, i kiedyś bym się tym przejęła albo wystraszyła, teraz wystarczy krótkie i ostre "Przestań!", albo coś w tym rodzaju, i pomruki milkną, by po chwili powracać, i tak do siebie gadamy. Fado próbuje wyrazić niezadowolenie starając się "kopnąć" tylną łapą, (jego potęgę się czuje, nie mieści mi się już na kolanach, a głowy przy podawaniu tabletek nie jestem w stanie objąć jedną ręką - gdyby nie wychowanie, byłoby ciężko), ale wtedy zostaje zrugany, chwycony za gardziel (ledwo już obejmuję <strach> ), i grzecznie czeka na koniec zabiegów. Chyba załapał, o co mi chodzi, bo ostatnio leży grzecznie i nawet nie jęczy, łapy też nieruchome - ideał po prostu <lol>
Ale Clarze do dziś tylko ja obcinam pazury, a Agnieszka za każdym razem "Czemu mi nie powiedziałaś, chciałam ZOBACZYĆ, jak jej to robisz..." Czekają na KREW <strach>
A Clara grzecznie na pleckach, i już naprawdę po 6 latach ( <rotfl> ) doszłyśmy do wprawy - robię po jednej łapce, tyle ona wytrzymuje bez problemu, po kilku godzinach albo na drugi dzień druga łapka - DONE
Jest mi slabo, mam miekkie kolana i trzesa mi sie rece.
Zrobilam to. Obcielam Alicii paznokcie. Tylko w przednich lapkach, bo to nimi drapie, mam nadzieje, ze to wystarczy. Tylnych i tak nie dalabym rady obciac sama, a maz jest w pracy. Polozylam ja na ziemi, miedzy nogami (swoimi), przytrzymalam calym cialem wyrywajaca sie bestyjke i udalo sie. Po wszystkim podalam jej pare ulubionych przekasek.
Teraz Alicia chodzi po domu i klnie patrzac na mnie z byka.
Zrobilam to. Obcielam Alicii paznokcie. Tylko w przednich lapkach, bo to nimi drapie, mam nadzieje, ze to wystarczy. Tylnych i tak nie dalabym rady obciac sama, a maz jest w pracy. Polozylam ja na ziemi, miedzy nogami (swoimi), przytrzymalam calym cialem wyrywajaca sie bestyjke i udalo sie. Po wszystkim podalam jej pare ulubionych przekasek.
Teraz Alicia chodzi po domu i klnie patrzac na mnie z byka.
-
mały królik
- Posty: 169
- Rejestracja: 23 paź 2010, 00:05
zobaczysz, że następnym razem będzie już lepiej, a Alicii szybko przejdzie foszek :-)