Re: Harry i Trevor
: 12 cze 2014, 11:22
:-) witamy
Trevor przybył do Nas w Boże Ciało ze Szczecina. Bardzo obawiałam się drogi, tymczasem maluszek był bardzo dzielny, zdarzyło mu się płakać z 5 min tylko w czasie bardzo ulewnego deszczu gdy prawdopodobnie bał się uderzania kropli wody w panoramiczny dach samochodu. Nie było też żadnych niespodzianek
W domu czekał na niego przygotowany pokój z drzwiami stworzonymi przez mojego ukochanego. Kotki oglądały się przez kratki ale ku mojemu ogromnemu zdziwieniu, żaden nie syczał, prychał, a nawet się nie najeżył!. Po kilku minutach zaczęły dotykać się przez kratki łapkami. Po kilku godzinach chcieliśmy zostawić maluszka i iść spać do sypialni ale okropnie płakał więc stwierdziliśmy "raz kozie śmierć" i go wypuściliśmy.
I tu rezydent okazał się NIEZWYKLE uprzejmy gdyż Trevor nie szczędził mu przeżyć. Najpierw poszedł zjeść z jego miski, gdy skończył poszedł ostrzyć pazurki na jego drapaku, a na koniec zwiedzać jego kuwetę. Byłam przerażona ale okazało się, że zupełnie niepotrzebnie. Harry okazał się łaskawy i zdarzyło mu się dosłownie kilka razy pobiec za małym, ale gdy go dogonił nie używał specjalnie przemocy, lekko dotykał go łapą bez pazurów, nie skakał na niego, nie próbował przygniatać. Trevor kładł się uległy, Harry odwracał się i odchodził, a mały lew znów za nim biegł (wiem, wiem...samobójca).
Dziś, po dwóch dniach Trevor zawładnął domem, śpi z nami w łóżku, korzysta z Harrym z jednej kuwety (mają dwie ale mają to w nosie), jedzą z jednej miski, spali dziś obok siebie 1cm na łóżku, baaa...nawet na drapaku razem siedzą!
Nasz nowy członek rodziny jest rozkoszny. Śpi z nami jak dziecko, wciąż się przytula, bawi się jak słodka kuleczka, jest bardzo czysty i umie zachować się przy misce. Jesteśmy kompletnie zachowani. Kotek jest tak uroczy, że jak widać złamał serce największemu twardzielowi Harremu, a nawet mojemu tacie, który postanowił mnie wczoraj odwiedzić i nie wypuszczał go z rąk mimo, że to typowy psiarz, nie kociarz. Harry jest nieco na mnie obrażony ale staram się poświęcać mu jak najwięcej uwagi, Trevor jednak troszkę w tej konkurencji wygrywa bo nawet teraz gdy piszę tą wiadomość leży na mnie jak szalik mimo, że wcale go nie zapraszałam. Ma ogromną potrzebę miłości. Uważam, że ogromne gratulacje należą się hodowcy – Panu Markowi Kmieciowi z hodowli Nitoris*PL, gdyż wychował on cudownego, radosnego, ciekawskiego, subtelnego maluszka, którego nie sposób nie kochać. Cieszę się bardziej niż sądziłam, uważam, że to właśnie jego radości brakowało u nas w domu.
